به بهانه هزار تا کار نکرده و در راه ...!

دلم میخواد که از خودم بگم و احوالم و دورو برم تا از اوضاع جهان و انتخابات مسخره خیلی چیزهای دیگه که اصلا ذره ایی حوصله براشون ندارم ... تازه سرما هم خوردم تو اوج این گرما .. پس بهم حق بدین .. بی حوصله باشم ..  

تازه یه جورایی هم شارژ روحیم رو به افوله که باید از طرف یکی تقویت بشه ... خوب اون یکی بعد مهربان ربم کیه ... یوهو ........ 

دیروز ظهر در کنار همسری بعد یه روز کاری خوب با همکاران دوست ... دراز کشیده بودم و مجله موفقیتم رو می خوندم ... دیدم خدایا من چرا اینقدر خود درگیری دارم ؟؟؟ فکر جابجایی ام  .. 

راستی یادم رفته بود بگم من بزودی به هوم تون خودم نقل مکان خواهم کرد ... هورا !!!

بله استعفا از یک کار خوب .. ولی بامید کسب موفقیت های والاتر و بودن در کنار عزیزان .. هرچند مجبورم عزیزانی رو هم ترک کنم که واقعا دوست ندارم ازشون دور بشم ... ولی زندگیه دیگه ! 

خدایا .. پروردگارا ! 

عجب فلسفه ایه فلسفه وابستگی ما آدم ها ؟ یا به هم .. یا به مال دنیا ! 

وابستگی در پی خودش دلبستگی داره که نشون از پابندی و عمق علاقه آدمیه ...  

با خودم گفتم مگه من خدا رو ندارم ..؟ - خوب داری. منظور ؟  پس چرا آشفتگی ؟ چرا نگرانی ؟ چرا دلهره فرداهای نیومده ای که خیلی قشنگن ولی این حسا میزن فاتحه می خونه به همه چیش؟   - خوب تو که اینا رو میدونی ایمانت رو قوی تر کن و یه یاعلی از ته بگو بسپار این کشتی طوفان زده رو به دستای امن الهی خودش ... ! 

اینجور موقع ها یه جمله یه کلمه یه حرف یه نگاه .. یه ... نمی دونم هرچیزی که از چشم های تیزبین من دور نمونه ... میتونه الهام بخش خوبی برام باشه ... که سر به آسمون بلند کنم و بگم خدایا .. خداجونم مرسی ...  من می خوام و تلاشم رو میکنم یا به عبارتی : 

 DO MY BEST

و تو با همه سخاوت بی حدت برام به سرانجام میر سونیش ! 

تو خیلی بزرگواری و من حقیر .. پس نظر لطف خودت رو هرگز از من برنگردون ! 

---