روی ساحل و قدم زدن با خدا ...

این دقیقا توصیف حال منه ... لطفا با تمام احساستون بخونید ... مقسی! 

شبی در بین رویا دید مردی          که همگام است با پروردگارش  

کنار ساحلی کز آسمانش            درخشد صحنه های عمر و جانش  

همی دانست در هر صحنه آن       بود رد دو جای پای بر آن 

یکی آن خودش دیگر خدایش         بجا مانده به ساحل در کنارش 

پس آندم چون هویدا شد پسینش     دگر باره نظر افکند بر احوال پیشش 

بدانست در راه حیاتش                 بود اوقات چندی بی پناهش 

که بودست آن زمان دردهایش        زمان رنج و اندوه فغانش 

به واقع گشت نالان از فراغش         بپرسید از ربش احوال کارش 

خدایا گفته بودی                          تمام راه را همراهم آیی 

همی جویای تعقیب تو بودم          بدیدم نیستی همراه و یارم  

که در اوقات رنج زندگانی               بدم تنها بدون پشتبانی 

ندانستم چرا آخر خدایا !               نبودی همرهم در وقت تنها  

پیامی آمدش از جانب رب             که ای فرزند لایق گوهر رب 

همی خواهم تو را من از دل و جان    نبینی لحظه ای را روی گردان  

اگر بینی زمانی در عذابی             زمانی در میان کوره راهی  

زمانی که بدی بی یار و یاور          بدون رد پای یار دیگر    

بود آندم دم ناب حیاتت                بدی در بازوان کردگارت ... !